اگرماندم توآزادی هرچه میخواهی کن حتی” فراموش“...!
امااگرمردم باید همیشه برایم بمانی زیرا وقتی زنده باشم می توانم بخاطر تو تحمل
کنم وحتی ((آن ))را!
اگر زنده نبودم اگرمردم چگونه می توانم برهرکاری که کنی صبرکنم؟
باید باشم تابتوانم!بیرحمانه است که نه زندگی راداشته باشم نه تورا!
فقط تاوقتی می توانی به فداکاریم چشم داشته باشی که باشم!
اگر نماندم برایم بمان واگربودم هرچه می خواهی با من بکن!
نمی دانم چرادراین لحظه که شب ازنیمه گذشته است این اندیشه سردردنبال
من کرده است وازخوابم پرانده است وبه اصرار وادارم می کند که :
بنویس وفردا بگو !تارسیدی پیش از هرکلامی پیش از آنکه پیشش بنشینی وبه
سخن آغازکنی ازاوعهد بگیر بگوتا تورامطمئن کند که
احتمال مرگ یاشبه مرگ
سلام لیلا جان دوست قدمی ام . عالی و زیبا بود منتظر ذیگر نوشته هات هستم .موفق و شاد باشی .
با بهترین‌آرزوها برای شما .